در سال ۲۰۱۸، یکی از مقامات سابق بانک مرکزی سوئد پیش‌بینی کرد که این کشور تا سال ۲۰۲۵ به جامعه‌ای بدون پول نقد تبدیل خواهد شد. در سال ۲۰۲۵، این پیش‌بینی تا حد زیادی محقق شده است، به‌طوری‌که تنها ۱۰٪ از تراکنش‌ها در سوئد با پول نقد انجام می‌شود. با این حال، در پی نگرانی‌های امنیتی و تهدیدات سایبری، دولت سوئد به شهروندان توصیه کرده است که برای مواقع بحران، مقداری پول نقد نگهداری کنند.
ویتالیک بوترین، یکی از بنیان‌گذاران اتریوم، در واکنش به این بازنگری، به آسیب‌پذیری زیرساخت‌های پرداخت دیجیتال متمرکز اشاره کرد و بر نقش بالقوه راه‌حل‌های غیرمتمرکز مانند اتریوم در مواقع بحران تأکید نمود. وی اظهار داشت که اتریوم باید به‌اندازه کافی مقاوم و خصوصی باشد تا بتواند در مواقع بحران به‌عنوان پشتیبان مالی عمل کند.
بوترین همچنین به امکان استفاده از فناوری‌های انتقال خصوصی مبتنی بر دانش صفر (zero-knowledge) به‌صورت کاملاً آفلاین اشاره کرد و گفت: «ما اساساً می‌دانیم چگونه این کار را انجام دهیم، اما محدودیت‌هایی وجود دارد که هر راه‌حلی به سخت‌افزار مورد اعتماد و/یا اجرای پس از وقوع برای جلوگیری از دوباره‌خرج کردن وابسته است.»
در حالی که سوئد و سایر کشورهای نوردیک در پذیرش پرداخت‌های دیجیتال پیشتاز بوده‌اند، بازنگری در سیاست‌های پرداختی آن‌ها نشان می‌دهد که حتی در جوامعی با زیرساخت‌های دیجیتال پیشرفته، نیاز به راه‌حل‌های پشتیبان مانند پول نقد یا سیستم‌های پرداخت غیرمتمرکز احساس می‌شود. این موضوع اهمیت توسعه و پذیرش فناوری‌های مالی غیرمتمرکز را بیش از پیش نمایان می‌سازد.
